pichcić

pichcić
глаг.
• стряпать
* * *
pichc|ić
\pichcićę, \pichcićony несов. разг. 1. (obiad itp.) стряпать;
2. перен. вымучивать, кропотливо составлять
+

1. pitrasić

* * *
pichcę, pichcony несов. разг.
1) (obiad itp.) стря́пать
2) перен. выму́чивать, кропотли́во составля́ть
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "pichcić" в других словарях:

  • pichcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pichcićcę, pichcićci, pichć, pichcićcony {{/stl 8}}– upichcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie: gotować posiłek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Coś pichcić w kuchni. Upichcić obiad. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pichcić — ndk VIa, pichcićcę, pichcićcisz, pichć, pichcićcił, pichcićcony pot. często żart. «przyrządzać gotowane posiłki; gotować» Pichcić obiad …   Słownik języka polskiego

  • pichcenie — n I rzecz. od pichcić …   Słownik języka polskiego

  • upichcić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pichcić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»